Gamla skápi í nýggjum hami

Gamla skápi, í nýggjum hami.

Eri so glað fyri gamla skápi, sum stendur í durðinum hjá okkum.

Tað hevur sína serligu søgu. Abbi mín í Skopun Jógvan Drangberg smíðaði tað í síni tíð til Selmuommu. Tað stó í lítla kamarinum á loftinum, har omma hevði øll seingjarklæðini liggjandi í.

Mær dámar so væl at eiga okkurt í okkara heimið, sum kemur frá okkara forfedrum og sum kann prýða um og goyma uppá sína søgu og liva víðari, tað gevur eitt persónligt preg og gevur heiminum eina sál. Omma brúkti tað til teirra seingjarklæðir. Í okkara heimið verða troyggjir, húgvir, turrikløð og ymiskt annað goymt í tí. 

Eigi ymiskt frá, mínum ommum og abbum, sum eg eri serliga glað fyri, tað minnir um ríkar og góðar løtur í mínum barnaárum, tá vitja varð hjá ommunum og abbunum. 

"Latið ei søguna doyggja, goymið hana so væl", er ein strofa í einum sangi. Haldi eisini hon kann brúkast í hesum føri. 

soleiðis sá skápi út, heima hjá ommu og abba..

...og aftaná eitt sindur av máling..

..sær tað soleiðis út,..

Vænti at abbi hevði verið nakað glaður og stoltur, um at tað stendur heima hjá okkum og prýðir um ídag.

Nøkur av brúkstingunum frá heimunum hjá ommu og abba í Klaksvík og Skopun, og sum nú eru í okkara heimið.

• "Lagkøkufati og skarðaða mjólkakannan", sum stó á borðinum í hvørjum føðingardegi hjá ommu og abba í Klaksvík, Hansinu og Esbern, sum fastir hevur fortalt mær. 

• "Tunga og fína øskubegari" hjá abba í Klaksvík, Lukti og síggji cigarina fyri mær, tá eg plagdi at fara oman í døgverðatímanum ávegis í skúla, at spyrja um eitt oyra til góðgati frá abba ;)

• "Grøni pengakassin" í kamarinum hjá abba í Skopun. Altíð var eg so hugtikin av honum sum barn. Hvussu nógvar pengar mundi abbi eiga og hvat goymdi seg í har, -og altíð var hann stongdur.

• "Ostaskerarin" sum gjørdi rillir í ostin, sum lá á fransbreyðbitanum afturvið góða drekkamunninum.
• Og fína stelli hjá ommu í Skopun við teimum trimum gullbeininum...

Nú bleiv eg so nostalgisk.:) Men hvat er tað ikki gott at minnast aftur á løtur í lívinum og minnast tað góða sum var. -Jú rík eru gomul minnir! :)

Nú er rabarbutíð. Eg eigi lekkrastu og nemmastu uppskrift uppá rabarbusúltitoy, sum eg havi fingið frá míni vermóðir.

Nú er aftur rabarbutíð og havi eg verið í havanum hjá vermóðir og heinta fyrstu rabarburnar í ár.

Sum barn minnist eg, tá mamma mín, og sikkurt nógvar við henni, kókaðu rabarbur í fleiri tímar og hartil nýttu nógva streymorku fyri at gera rabarbusúltitoy. 

Eisini brúkti eg sjálv hendan framferðarhátt, tá eg skuldi gera rabarbusúltitoy, sum nýgift kona 😊

Men so lærdi vermóðir mín meg ein nógv lættari og samstundis nógv meiri orkusparandi máta at gera rabarbusúltitoy uppá.

Hon koyrdi raburburnar í eina grýtu saman við sukrinum og legði lok á og lat tað standa í 3 dagar. Tá  blívur tað til ein sukurlaka.

Hvønn dag rørdi hon í grýtuni, og triða dagin setti hon hana at kóka í umleið 12 min, og so var súltitoyði longu liðugt at kóka. Síðan kølna áðrenn koyrt var í glaskrukkur. 

Og legði, hon afturat, koyr altíð minni vekt av sukri enn rabarbum, hetta fyri betur at føla rabarbusmakkin. Tí um líka nógv sukur er í, so verður sukur smakkurin so dominerandi. 

Nú er vermóðir kom upp um 80 árs aldur og verður ikki nógv rabarbusúltitoy gjørt longur av hennara hondum. Men haldi eg at uppskriftin hjá henni uppá rabarbusúltitoy, hevur uppiborið at verða borin víðari til næsta ættarlið -nú vit tosa so nógv um "grøna orku".

Og deili eg fegin hennara uppskrift her á mínum bloggi. 😊

Dømi: 

800gr rabarbur og 600gr sukur. Fyri at gera súltitoyði brúnari, koyri eg 100gr av pudisukri fyri 100gr av sukri.

Vínrabarbur úr havanum hjá vermóðir

sukur og rabarbur blandast saman..

..aftaná 3 dagar, sær tað soleiðis út..

síðan kókast, og 12 min. seinni, - vola..

og so ein góðan kaffimunn. rista breyð, ost og rabarsúltitoy omaná..

uhmm tað smakkar væl... 😊

Tóra, vermóðir og eg...  ❤️

Be happy - Verð glað/ur! :)

Gud gjørdi tey bæði stóru ljósini, hitt størra til at ráða um dagin, hitt minna til at ráða um náttina, og stjørnurnar.
Gud setti tey á himmalhvølvið at lýsa á jørðini.
1.Mós. 1,16-17






Í deiliga veðrinum ídag, vóru vit møðgurnar ein túr niðri á Vatn.
Ávegis oman møttu vit tveimum fransmonnum, sum gjørdi seg út til at fara ein túr í náttúruna at taka myndir við sínum kamera og stóru linsu. Teir heilsaðu so vinarliga og søgdu "hello" í tí vit gingu framvið.  - Hugsaði samstundis, -åh dett privilegium at búgva her og so tætt uppat náttúruni, bara nakrar heilt fáar minuttir herfrá. Haldi ikki vit geva okkum so nógv far um tað, men tað er framúrskarandi.

Komnar oman settu vit okkum frammanfyri eitt av gróthúsinum og nýttu hvørja sólstrálu hesa løtuna, og fingu samstundis nakrar væl tiltrongdar d-vitaminir :)
Hugsi við mær sjálvum, gleði meg til maðurin kemur heimaftur, tí eitt er vist, at her oman fara vit nógvar ferðir í summar, og njóta løtur, saman við einum góðum kaffimunni, -tað er balsam fyri sálina :)

"Be happy" skrivaði Tóra í sandin. -Ja, tað hava vit alla grund til at verða "glað". Eri takksom fyri lívið, løturnar, mína deiligu familju og at búgva í Føroyum.
Gleði meg longu til løturnar í summar, haldi eg eri komin í "várhýr". :)

Við at trýsta her, kann man hoyra "Várlongsil".

a happy teenager ;)

hvørja fer vit eru úti í náttúrunu, so leiti eg og finni altíð steinar sum líkjast hjørtum.

møðgunar báðar

Eg njóti løtuna, friðin og gleðist um at búgva í Føroyum. 

Himlarnir kunngera dýrd Guds, hvølvið ber boð um handaverk Hansara. 

Sálmur 19,2

Várlongsil

Nú er várið í hondum og munnu vit flest øll gleða okkum til ljósari og longri dagar og meiri lýðku. Veturin kann tikjast so langur og drúgvur at koma ígjøgnum, og er tað ein frøði í hjarta at hoyra heiðafuglin aftur og síggja at alt vaknar úr dvala sum myndar okkar fold, tað er fantastist, elski árstíðina, "Várið" :)

Eg eigi ein mann, sum dugir sera væl at yrkja. Fyri 3 árum síðani yrkti hann hendan vársangin, sum eitur "Várlongsil". - Vit sótu í køkinum og alt var byrja at næla uttanfyri úti í havanum. Men sum so ofta í Føroyum, so var akkurat hendan dagin í apríl so ófantaligt og keðiligt veður við kavaæl og vindi.  - Tá kom ein sovorin várlongsil á okkum.  Eg sigi við mannin, góði yrk ein sang, sum er um várið og ljósari tíðir... hann fór ígongd og út á dagin hevði hann so gjørt hesa vøkru yrking, sum fekk navnið "várlongsil". Og hann helt so fyri, nú kanst tú royna teg og gera eitt lag til. - Tað hevði eg so ikki roynt áður,  tók av nýggju avbjóðingini og gjørdi samstundis  mítt fyrsta lag til hesa yrking hjá Tórður.

Sonur okkara Levi, er sera dugnaligur til alt sum hevur við teldu og teknikk at gera, hann hevur hjálpt okkum at gera eitt videolag við hesum vársangi, og kanst tú hoyra hann, við at trýsta á her

Várlongsil
Tá veturin er farin
og várið er í hond
tá frøði er í hjarta
hjá menniskjum kring lond
tí myrki tungi vetur
nú hevur mist sítt tak
tá heiðafuglur aftur
við reiður síni sat

Nú sólarglottar hita
tað køldu vátu mold
tá vaknar alt úr dvala
sum myndar okkar fold
vit síggja trø og runnar
sum heysti niður sló
nú pretta aftur spírar
ger mannahjørtu fró

Eg njóti hesa kenslu
sum várið lærir meg
at vetur missir taki
og sólin vísir veg
tá skýggjini tey dimmu
mær myrkja lívsins leið
eg veit ei langt langt burtur
har hitar sólin teig

Snikkari er hann burturav, maður mín.

Okkara nýggji køksbonkur, - maðurin hevur smíða :)

Vit hava eitt stórt bóndaborð í køkinum, sum eg gjørdi, tá eg gekk á kvøldskúla í træsmíð fyri nøkrum
árum síðani. Havi leingi ynskt mær at eiga ein heimagjørdan bonk til tað.

Sá herfyri í einum Kvinnablaðið, ein bonk sum eg bleiv so forlipt í, spurdi mannin um hann hevði tíma at gjørt mær ein líknadi til okkara køksborð. - Tað var ikki ómøguligt segði hann, fór síðan út og keypti tvær spønplátur og skrúðir....og ..vola, ...so var bonkurin liðugur.
Ikki bara tað, -ein sjónvarpsmøbil, sum eisini hevði verið á ynskilistanum eina tíð, bleiv eisini smíðaður,... -eftirsum man er í gongd, ha ;)

Eigi ein sera raskan mann, sum er ein snikkari burturav, haldi tað liggur bara heilt væl fyri hjá honum. - Í øllum førum, eri eg sera stolt av honum, og sera glað fyri okkara nýggju "heimagjørdu møbulstykkir".

,

..ógvuliga konsentreraður..

..og gott handalag...

..so var hann liðugur at smíða..og so skuldi málast..

Fyri nógvum árum síðani klipti eg hetta "citati" úr einum blaði, helt tað passaði so væl til okkum bæði :)

"Teamwork" :)

Sjónvarpsmøbulin, sum maður mín hevur gjørt okkum ❤️

So kom bonkurin til sín rætt í køkinum❤️

Tá maðurin ger døgverða

At koma heim aftaná ein langan arbeiðs-mánadag og til dekka borð, er ikki at forsmáa. Tað merkist at maðurin er heima aftur. Elski at koma til hús og hann hevur gjørt døgverða og dekka borð. Viðhvørt, so er hann ordiliga í tí romantiska hjørninum og hevur tendra livandi ljós og tað heila❤️
I love it, love it, love it❤️

..svínakotolettir og tað sum hertil hoyrir..

Tá man er maður, so kann man gott standa við hendur í lumma og gera sós... ;)

Sær nokk so fittligt út haldi eg ❤️

Túrur fram við Leitisvatn.

Vit eru nú komin inn í hálvan januar og hevur veðrið verið so einastandandi deiligt teir sístu dagarnar, við kavakløddum fjøllum, bláum himmali, og har sólstrálurnar hava spælt sær við føgrum litspælið í vøkru náttúruni. - Eg kenni meg privilegera og takksaman fyri at búgva her.
At kunna njóta friðin og kvirruna sum er at finna í náttúruni, og samstundis fara burturfrá øllum gerandis trummirummi eina løtu og lada battaríini uppaftur....tað er heilt fantastist :D

Havi tveir teir sístu dagarnir gingið túr framvið vatninum og út mótir Oyrum. So ótrúliga deiligur og frískligur túrur, totalt balsam fyri sálina, her eru nakrar myndir frá túrinum.

Went for a walk today in this beautiful cold weather. Her you can see the largest lake in  our country, in the island called Vágar. - So peaceful and wonderful, just to breath in the fresh air and see the beauty surrounding me. - This is the Faroe Island, and I am so grateful for living here❤️
www.visitfaroeislands.com

   Eitt fantastist útsýnið yvir stórsta vatn í Føroyum, "Leitisvatn".

seyðinir í náttúruni.. 

..teir hyggja eftir mær, sum um teir siga, "hví ert tú her, her búgva vit".. :)

Áirnar so til frystar..

man tað fara at sprekka...

náttúrulívið..fuglar og fæ..

Her eru nógvar góðar løtur á hásummri...

Ein varði frá fornari tíð...kom at hugsa um sangin..

-eingin so kann síni varða, sum vár Gud sín barnaskarða...

...Trælanýpan í baksýnið..

..aftur út á alfaraveg og í gerandis trummirummi...

...ein deilig bygd, sum eg eri komin til at elska, og gleðist um at búgva í :)